Cattery Calvencade Cats / Interview

Jacqueline Oberink. Ze fokken acht jaar Siamees blue point en oosters korthaar blauw.

Dit interview is geplaatst in ons verenigingsblad de Kattenwereld nr 5 in 1997.

Klaas: 'Toen ik een jaar of twaalf was had een vriend van mij een siamees. In 1985, na ons trouwen, was het eerste wat ik zei: ' nu komt er een kat '. Niet een raskat, maar gewoon een kat. Toen hadden we eerst een huiskat, een zwart met witte, die is nu twaalf jaar en drie maanden. Groover is nu overleden. Hij werd 16 jaar oud en is altijd de leider geweest in de cattery. Later een witte, uit het asiel, erbij, want het was zielig eentje alleen. Ook Rabbit heeft ons verlaten. Hij werd 15 jaar oud en was altijd de meest speelse vriend die we in de cattery hadden. Toen we in Helmond kwamen wonen wilde ik toch een raskat, een siamees. 'Dat is goed', zei Jacqueline, 'maar dan wel een blue point'. Toch nog wat kattenboeken doorgekeken, maar het moest een blue point zijn. De eerste fokker waar we gingen kijken had van allerhande kleuren, maar geen blauw. Onze eerste blue point kochten we uiteindelijk via de kittenbemiddeling van Felikat. Dat was bij een fokker, waarvan ik nu zeg dat ik er nooit een kat zou kopen. Het poesje kwam uit een garage die omgebouwd was tot kattenkamer. Ze vond alles dood- en dood-eng. Als de bel ging zat ze, voordat de bel afgelopen was, boven op zolder. Het was een niet gesocialiseerde kat. Maar goed, wij hadden onze eerste siamees. Daarna wilden we eigenlijk ook wel een oosters korthaar hebben (dat was in '88). We wilden daarvoor onze poes laten dekken. We zochten een kater die de grootste kans gaf om oosters korthaar te krijgen, in blauw. We keken wat er beschikbaar was. We vonden een cinnamon kater die zuiver oosters was. Dat was stap 1, hieruit konden we geen Siamezen krijgen. De kater droeg blauw (de verdunningsfactor). Uit die combinatie is onze eerste oosters blauwe poes geboren; Lady. In het nest zat ook nog een ebony poes (die meteen na verkoop Best in Show werd) en een oosters blauw katertje. We hebben alles verkocht. Het blauwe poesje kochten we na twee maanden weer terug. De nieuwe eigenaar was Abessijnen gewend. Dit poesje vroeg volgens hem teveel aandacht. De eerste twee nesten die we fokten waren nog niet op onze eigen naam. Pas 1989 hebben we zelf een cattery naam aangevraagd bij het derde nest.

Toen we Lady wilden laten dekken sloeg ze alle katers het hok uit. We hadden toen twee fokpoezen en besloten een kater te kopen. We gingen kijken wat er te koop was. In Nederland was het toen al: alles wat je koopt is meer van hetzelfde. Op aanraden van een kennis kochten we een mooie Duitse kater met goede voorouders, uit Duitse en Engelse lijnen die in Nederland niet zoveel voor kwamen. We betaalden destijds DM 400 voor hem. Met die fokkers hebben we nog steeds een goed contact.

Met die kater fokten we het eerste nest van Lady. Bij haar tweede nest (van vijf kittens) overleed Lady aan een calciumtekort, we wisten toen nog niet dat zoiets kon. Tot die tijd gingen de nesten perfect, volgens het boekje. We moesten hooguit een beetje bijvoeren. We hebben de kittens in den lande bij andere moederpoezen ondergebracht. Dat ging wonder boven wonder goed, totdat de vijf weer bij elkaar kwamen, toen werden ze ziek. Als mij gevraagd werd om moederloze kittens op te vangen zou ik het ook doen, ondanks dat ik weet wat voor een risico je loopt. Ik zou wel de testen van de ouders willen zien. Als de testen van de ouders goed zijn en de kittens zijn gezond (geen besmettelijke ziekten, geen vlooien etc.) zou ik het doen. Wat betekent het als je het niet doet, terwijl je er wel de mogelijkheid toe hebt? En een ander doet het ook niet. Dan gaan de kittens gewoon dood. Als je geen moederpoes hebt die je ondersteunt met wassen etc. dan red je het niet als je er een baan naast hebt. Ik heb alle respect voor degenen die dat wel kunnen.

Uit het eerste nest van Lady hielden we Beauty, ook een oosters blauwe poes. Met Beauty hebben we vier nesten gefokt. Bij haar vierde nest werd ze mager, zwak. Ze werd opgenomen en overleed. Na sectie bleek ze een bloeding te hebben gehad voor de maagingang. Ze was dus langzaam doodgebloed. Het komt wel eens meer voor bij Oosters kortharen en Siamezen. Na sectie in Utrecht zeiden ze dat het misschien amyloidose was geweest, maar dat konden ze niet met zekerheid zeggen. Op dat moment hadden we nog twee poezen met kittens. Die twee poezen hadden samen zes kittens. Daar hebben we de vier kittens van Beauty bijgelegd. Met hulp van ons zijn alle kittens groot geworden.

We hebben nooit meer dan tien volwassen katten gehad. Jacqueline vindt dat het maximum. Het kattenbestand bestaat momenteel uit: twee huiskatten (kastraat kater, 1 van twaalf en 1 van elfeneenhalf, een ex-dekkater, blue point, van zeven jaar en onze dekkater, ook blue point van vijf jaar. Verder vijf poezen: twee seal point poezen (1 van zes en 1 van twee en half jaar), een blue tabby point van vier jaar, een foreign white van twee en half en een blue point van twee jaar. Verder zijn er nu zes kittens, waarvan we een poesje zelf houden.

Met de foreign white fokken we nu alleen nog maar foreign white en seal point. Het doel is om daar uiteindelijk foreign white en blue point mee te fokken. Met die foreign white heb ik een fout gemaakt; ik wilde dat ze mij snel zou accepteren. Dat heb ik enigszins geforceerd zodat ze een hekel aan mij heeft gekregen. Voor andere mensen is het een hele lieve poes. Haar kittens zijn ook erg lief. Dat is geen karakterfout van de poes, of een fout van de fokker, dat is mijn fout.

Je merkt dat de seal points naar elkaar toe trekken. Zo ook de blue points. De tabby wordt nog wel eens geplaagd. Ook de oosters blauwe poes die we vroeger hadden werd vaak geplaagd. De witte huiskat is een eenling. Daar kan iedereen goed mee opschieten. De zwarte huiskat is een goede lobbes. De foreign white wordt meer gedoogd dan geaccepteerd.

We hebben twee keer een oudere kat geplaatst. Een tabby poes die hier geplaagd werd begon gedragstoornissen te krijgen. Haar hebben we toen met een kitten weggedaan en dat ging erg goed. We hebben toen gezegd: als we een kat kunnen plaatsen doen we het, maar wel op voorwaarde dat het dier terug komt als het niet goed gaat. De tabby point die we nu nog hebben, hebben we ook ooit uit huis geplaatst. Na twee weken was ze nog niet onder de tafel uitgeweest, ze was ongelukkig. We hebben haar toen weer mee naar huis genomen. De rest is nog gewoon bij ons. Toen we onze eerste kater lieten castreren kwam hij in huis. Het heeft heel wat moeite gekost om hem te laten wennen aan onze huiskatten, vanwege territoriumgedrag. Hij bleef sproeien. Nu, na vier jaar, hebben we het katerverblijf verbouwd zodat er ruimte is voor twee katers. Onze echte kater was daar heel blij mee, die heeft nu gezelschap. De kastraat is er ook heel tevreden. Hij kan wel buiten in de tuin in de groep. De kater heeft een binnenverblijf in de schuur met een aansluitende buiten ren. We houden alle lijnen van de Siamezen bij in de computer. Onlangs heb ik een bestand aangekocht uit Engeland. Daar zitten zo’n vijftigduizend katten in. Ik verzamel ook stambomen. Wij hebben het grote voordeel dat we twee katers hebben uit buitenlandse lijnen, die gemakkelijk te combineren zijn. Bepaalde lijnen uit Nederland zou ik zeker niet willen kopen. Als een kater veel nakomelingen heeft en er wordt veel met die nakomelingen geshowd, dan kan je die lijn bijhouden in de computer. Als je terug gaat kijken wat er voor de fok gebruik wordt en wat er wordt geshowd dan kun je daaruit je conclusies trekken. Doordat je stambomen verzamelt kun je ook zien hoe bepaalde lijnen zijn opgebouwd. Is een lijn opgebouwd uit verschillende halfbroer / halfzus combinaties? Zit er in zes generaties tien keer dezelfde kat? Dan moet je wel eens afvragen: waar ben je mee bezig? Het is niet de garantie dat het fout is. Zoals een keurmeester en fokker uit Engeland eens zei: 'de namen van de katten veranderen wel, maar het erfelijk materiaal niet.'

Als we op vakantie gaan, gaan we gescheiden. Maar dat is er de laatste jaren niet meer van gekomen, we maken alleen dagtochtjes. We hebben geen vaste kattenoppas. Onze kater is dusdanig op mij georiënteerd dat ik niet weet wat hij zou doen als ineens iemand anders hem kwam verzorgen. Laatst waren we een dag en een nacht weggebleven. We hadden gelogeerd bij iemand die geen katten heeft. Eerst geniet je van de rust. Toen we thuis kwamen, kwamen alle zes kittens naar ons toe gerend, dan weet je weer wat kattenfokken zo leuk maakt. En als je na een half jaar gaat kijken bij een kitten wat je verkocht hebt en je ziet hoe de nieuwe eigenaar er van geniet. En als je dan je katten ziet ravotten op het grasveld. Dat zijn de leuke dingen van het kattenfokken.

top

Showen

We zijn voor het eerst gaan showen met het blauw poesje uit het eerste nest van Lady. Ze is Gr.Int. Ch. geworden. Daarna zijn we gaan showen met onze eerste dekkater, Benny. Benny werd als kater Eur.Gr.Int.Ch. als kastraat zijn we hem weer gaan showen. Ook als kastraat was hij succesvol en werd Eur.Gr.Int.Pr. Benny woont anno 2006 in Duitsland en leeft nog steeds.

Elke show waar we kwamen heb ik me als steward aangemeld. Op die manier leer je in een razend tempo het type zien en waarderen. Zelf hebben we niet heel getypeerde Siamezen. Die vind ik wel mooi als er voldoende body aan zit. Als iemand heel snel het winnende type wil bereiken moeten ze niet de katten van ons kopen. Op dit moment winnen er veel katten die via inteelt gefokt zijn. Voor ons is winnen niet het belangrijkste.

We showden voorheen zeker ��n keer per maand. Dat zal voorlopig wel minder worden (Jacqueline is zwanger). Winnen op een show is natuurlijk leuk. Als we Best in Vari�teit blue point worden, dan stralen wij ook. Maar wint een andere, mooiere kat dan verandert de wereld niet. Op maandag is het gewoon weer wasdag en moeten we weer aan het werk.

Een vriendin van ons heeft een blue point poes, een dochter van onze kater. We vonden de poes heel mooi en hebben haar overgehaald om er eens mee naar een show te gaan. Het dier werd direct beste blue point ! De tweede keer werd ze beste blue point, beste siamees en beste korthaar. De derde keer werd ze ook Best of Best. De kat is vaak geshowd, is nu Groot Europees Kampioen en heeft bijna altijd gewonnen. Daar heb ik ook eer van. Die combinatie heb ik in feite drie generaties gefokt. Niet op mijn naam, maar wel op mijn advies. Wat het extra leuk maakt is dat het een siamees is die uit oosters kortharen gefokt is, toch heeft ze een perfecte kleur en een perfecte vacht.

Ik heb veel geleerd door te stewardden, door met keurmeesters te praten. In het begin zei ik ook vaak heel naïef wat ik er van dacht. Daar heb ik wel eens lelijk het hoofd door gestoten. Tegenwoordig ben ik wat tactischer geworden. Dan vraag ik wel eerst: wat wil je graag horen?

Zelf de kat voorbrengen heeft voor- en nadelen. De kat is vaak minder goed te hanteren door de eigenaar dan door een ervaren steward. Ze weten bij de eigenaar hoever ze kunnen gaan. Omdat ik veel ervaring heb met stewardden heb ik er geen moeite mee en heeft deze vorm van showen (zelf voordragen) mijn voorkeur. Ik vraag me alleen af waar de grens ligt tussen het praten met de keurmeester en het beinvloeden van een keurmeester. Eigenlijk verdient een exposant dat de keurmeester uitlegt waarop zijn keuze gebaseerd is. Maar de vraag is of de keurmeester daartoe in staat is en is er tijd voor? We hebben wel eens een keurrapport gehad van een keurmeester die binnen dertig seconden klaar was met de kat. Op het keurrapport stond 'goed' en de aantekening. Ik vind dat minachting van de exposant. De exposant betaalt daar zeker veertig gulden voor. Een keurmeester kan op twee manieren een keurrapport schrijven. Je kunt schrijven: oren te hoog, kop te kort, vacht te lang etc. In feite is dat de kat vanuit de negatieve kant bekijken. Je kunt ook de positieve dingen van de kat noemen. Ik ben er voorstander van dat verschillende keurmeesters een ras keuren.

Bijvoorbeeld ieder een andere kleur siamees. Ze bepalen dan gezamenlijk welke Siamese poes en welke kater etc. voorgedragen worden voor B.I.S. Die keuze zou dan op het podium gemaakt kunnen worden. Dan is daar eens wat anders te doen dan de hele dag B.IV uitreikingen. Er zijn keurmeesters die in staat zijn om bij dezelfde kat steeds hetzelfde keurrapport te schrijven. Er zijn er ook bij waarvan je je afvraagt hoe ze ooit keurmeester zijn geworden. Een goede keurmeester moet kritisch zijn. Hij moet durven zeggen wat hij mooi vindt, maar ook wat hij niet mooi vindt. We hebben nog nooit volgens het Amerikaanse systeem geshowd. We hebben het wel een keer gezien. Ik zou het eerst willen doorgronden voordat ik er aan mee doen, maar het trekt ons niet. Het beste wat we ooit op een show gehaald hebben is B.IV, beste siamees en B.l.S. Het slechtste is een zeer goed (die onterecht was). Voor Nederlandse begrippen draaien wij mee in de subtop. In Duitsland halen we betere resultaten. De gemiddelde Nederlandse siamees draait daar mee in de top. Als we een nest uitbrengen worden we altijd tweede. Of er nou twee nesten zijn of tien, wij worden tweede.

Het voordeel van Siamezen is dat je ze het hele jaar door kunt showen. Het nadeel is dat ze, naarmate ze ouder worden, vaak te donker zijn. Dat probleem heeft de foreign white niet, daarbij is de uitstraling erg belangrijk. Er zijn mensen die tegen het fokken van witte katten met blauwe ogen zijn, in verband met het van Waardenburgsyndroom. Bij de foreign white hoef men zich daar geen zorgen over te maken. Die hebben de blauwe ogen van de siamees. Helaas krijg je dat niet iedereen aan het verstand gepeuterd.

De laatste vijf jaar is het type van de siamees wat extremer geworden. De oren zijn groter geworden, de kop langer.

Mede vanuit de ervaring op shows ga ik fokkeuzes maken. We hebben nu voor de eerste keer een bewuste lijnteeltcombinatie gedaan (opa x kleindochter). Dit is alleen om te, kijken of het kan, of de lijn gezond is. E�n dekking zegt natuurlijk niet zoveel, maar er zijn toch vier gezonde kittens geboren. Om duidelijker bewijs te hebben zou je zo'n dekking moeten herhalen om de tien (gezonde) kittens te halen. Maar zelfs tien is nog geen duidelijk bewijs.

top

Dekkingen

We geven ook buitendekkingen van onze kater. Daar hebben we na al die jaren ��n keer een cadeautje aan over gehouden waar we niet zo blij mee waren, we kregen schimmel. Toen we het bij de kater zagen hebben we meteen de rest laten testen en meebehandeld. De kater zit apart maar heeft wel een buitenren die uitkomt in de tuin, waar de andere katten los kunnen lopen. Gelukkig was alleen de test van de kater positief. We hebben hiervan geleerd, maar we staan echt niet met een ultra-violette lamp bij de deur om de poes te bekijken.

Ondanks die ene slechte ervaring geven we nog steeds buitendekkingen. Om een bewuste reden. a) Ik heb zelf niet genoeg poezen om de kater genoeg dekkingen te laten verzorgen. Ik vind dat hij toch wel een keer in de twee maanden een poes mag dekken. b) En ik heb een kater uit lijnen die hier in Nederland niet voorkomen, hij heeft twee Amerikaanse voorouders. Als je dat voor jezelf houdt, dan voldoe je niet aan het doel wat je, als gezamenlijke fokkers hebt, namelijk het in stand houden en verbeteren van je ras. Ik beslis zelf welke lijnen er wel en welke lijnen er niet door hem gedekt mogen worden. Bepaalde lijnen wil ik niet hebben. Voor het voortbrengen van nageslacht heb je er twee nodig, maar als er wat gebeurt is er maar een die de schuld krijgt; dat is altijd de kater. Niets wordt zo zorgvuldig bestudeerd als de lijnen van een kater. Als we een eigen poes gedekt willen hebben door de eigen kater, dan gaat de poes ook in een mandje naar de kater. De kater weet: mandje, poes. Onze eigen poezen zijn voor de kater vaak moeilijker te dekken dan een vreemde poes. Ze laten zich uiteindelijk wel dekken. Van een vreemde poes kijk ik van te voren de

papieren en de stamboom na. Een poes mag alleen komen als ik de combinatie goed vind. Als de poes hier komt praat ik eerst met de eigenaar. De poes gaat ook in het mandje bij de kater. De eigenaar mag de poes eruit halen. We blijven er dan wel even bij om te kijken of het goed gaat. Als het niet goed gaat komt de poes in de wenruimte. Dat is bijna nooit nodig. De kater is ondertussen zo ervaren, die wacht wel even. Hij kent de halve meter, tot zover kan ik komen maar niet verder. Hij doet geen oog dicht totdat de poes gedekt is. Na de dekking ontstaat er meestal een vriendschapsband. Dan liggen ze vaak bij elkaar. De vreemde poes komt alleen in aanraking met de kater.

Meestal heeft een poes vierentwintig uur nodig om te wennen. Daarna wordt ze weer krols. We horen over de babyfoon wanneer er een dekking gelukt is, ook nachts. Als de poes een paar keer gedekt is zetten we nachts de babyfoon uit. Daarna blijft de poes nog vier tot vijf dagen. De poes is meestal nog vreselijk krols en de kater is nog erg ge�nteresseerd. We hebben ooit een burmees ter dekking gehad. Dat is een wereld van verschil. Die poes werd gedekt en ze bleef staan. Een siamees blijft niet staan. Die schreeuwt even moord en brand en ze moet en zal die kater naderhand een mep geven, wat dat betreft zijn Siamezen heel fel. We hebben een tijd lang het dekcontract van de NKFV gebruikt. We hebben er wat aanvullingen op gemaakt. Bijvoorbeeld dat wanneer de kittens binnen vier weken na de bevalling dood gaan, de poes terug mag komen. Natuurlijk willen we dan wel weten waar de kittens aan dood gegaan zijn. We hebben het contract zo ingekleed dat de bezoekende partij er voordeel bij heeft. Onze kater dekt graag en voor niets een tweede keer. We hebben daar nog geen nare ervaringen mee gehad. Er zijn mensen die voor een tweede dekking bij laten betalen. In principe kan dat, je hebt het zelf in de hand. Wij stellen wel als eis dat we in de gelegenheid worden gesteld om het nest te bekijken. Wij vragen driehonderdvijftig gulden voor een dekking.

Noot voor de lezer. Dit was de prijs in 1997. Een dekking kost ongeveer de prijs van een kitten. Anno 2012 is het dekgeld 350 Euro en kost een kitten in Nederland tussen de 500 en 600 euro.

top

Bevallingen en nesten

We horen via de babyfoon wanneer de poes gedekt is. zo'n zesenzestig dagen later bevalt de poes. Het scheelt hooguit ��n dag, meer nooit. We hebben ��n keer een poes gehad die beviel de dag voordat ik vrij had genomen, en ��n keer een poes waarbij de bevalling niet op gang kwam en die op de zeventigste dag een keizersnede kreeg. Nadat de poes bij de kater is geweest komt ze gewoon terug in de groep. Op een gegeven moment merk je dat de poes zwanger is, ze vraagt meer aandacht en slaapt en eet wat meer. Aan het eind van de dracht krijgen ze extra natvoer. De poezen bevallen meestal beneden. Onze poezen bevallen nog steeds het liefst in de doos die door iedereen afgeraden wordt: de grote bananendoos. We halen de doos ruim een maand van te voren in huis om te luchten. Daarna komen er kranten in en een sloop met daarin een handdoek. Als het twee nesten zijn die bij elkaar kunnen, dan halen we de zijwanden eruit en hebben ze een hele grote doos. De doos gaat in de kooi. Als we weten dat het een goede moederpoes is blijft de kooi open. Bij andere poezen houden we in het begin de kooi dicht. Als de moederpoes niet steeds bij de kittens blijft liggen leggen we er een verwarmingskussentje bij. Klaas is altijd bij de bevalling. Hij neemt die dagen vrij, als de poes later zou bevallen eventueel meer. Jacqueline is er vaak wel bij, ze assisteert met alles. De andere poezen gaan tijdens de bevalling even de kamer uit. Tijdens de bevalling krijgt de poes extra calcium (tabletjes). We hebben altijd oxytocine in huis. In overleg met de dierenarts kunnen we dat, indien nodig, zelf spuiten. Als een poes krachtige wee�n heeft, maar er komt niets, dan gaan we naar de dierenarts. Na de bevalling spuit ik altijd oxytocine. De hoeveelheid is afhankelijk van het feit of ze tijdens de bevalling al oxytocine gehad heeft. We geven nooit zomaar, zonder reden, antibiotica. We hebben drie keer een keizersnede gehad. Een keer was het niet nodig geweest. Zowel wij, als de dierenarts, als de echo waren er van overtuigd dat de poes twee kittens had. Er werd er echter maar ��n geboren. Nadat de poes open was gemaakt bleek er niets meer in te zitten en was de keizersnede voor niets geweest.

Nadat de poes bevallen is krijgt ze de extra aandacht en verzorging die ze dan nodig heeft. We letten goed op dat ze veel eet. De kittens houden we scherp in de gaten. We wegen ze een keer per dag, totdat ze 1000 gram wegen (ongeveer 10 weken). Voordat de kittens naar de nieuwe eigenaar gaan worden ze ontwormd (ook al weten we dat het eigenlijk niet nodig is) en volledig ge�nt. Opvoeden is niet alleen een kwestie van eten erin stoppen. Wij voeden ze op zodat ze een open karakter krijgen en dat ze denken dat mensen er zijn om mee te spelen. Nu zorgen ook onze kinderen voor zeer sociale kitten. Tessa en Sanne onze dochters helpen ons mee in de verzorgen en spelen veel met de kittens. Ze weten wat belangrijk voor de kittens is en als er iets aan de hand is met ze dan worden we er bij geroepen. De kittens worden veel in de hand gehouden door hun en de vriendinnetjes. Zo leren de kittens dat mensen niet eng zijn maar vrienden. De kopers van onze nesten melden steevast dat ze nog nooit zulke lieve kittens hebben gehad die nergens bang voor zijn en de wereld aan kunnen.

We hebben soms mensen op een wachtlijst voor kittens. Op Internet zijn we goed vertegenwoordigd. Tik bij een zoekprogramma waar dan ook het woord 'siamees' in en je vindt ons. Op die manier komen we geregeld in contact met mensen die op zoek zijn naar een kitten. We melden ze aan bij de kittenbemiddeling van de Siamezenclubs. Via shows krijgen we ook aanvraag. We vinden het heel leuk om een nest te showen, maar meestal is het dan niet meer nodig om ze te verkopen. De nieuwe eigenaar van een kitten mag gerust ��n of meer keren komen kijken. Handen ontsmetten en dergelijke vinden we flauwekul. De mensen pakken dan met hun schone handen een kitten en leggen het op hun schoot, waar twee uur daarvoor hun eigen kat lag. Ze lopen door het huis met schoenen waar de viezigheid van de eigen dieren nog aan zit. Je houdt jezelf voor de gek. Als ik ergens naar toe ga waar ze katten hebben houd ik daar altijd rekening mee. We kleden ons om en komen, voordat we gaan, niet meer in contact met de eigen katten.

De kittens mogen met dertien weken naar de nieuwe eigenaar. Normaal gesproken wegen ze dan meer dan een kilo. Zijn ze lichter dan blijven ze nog even. We gebruiken het verkoopcontract wat ooit in SiOBaJa gestaan heeft en dat we aangepast hebben naar onze wensen. Kopers krijgen bij ons een jaar garantie op erfelijke afwijkingen. Mocht een kitten overlijden dan heeft de koper recht op een nieuw kitten. Wel willen we dan een sectie rapport van het kitten. Een door een auto overreden kitten is natuurlijk niet onze schuld. Als er iets met het kitten aan de hand is vertellen we dat er altijd bij. We hebben ��n keer niet gezegd dat het kitten een knikje in de staart had. Toen kwam de nieuwe eigenaar er later achter. Dat hebben we gelukkig goed uit kunnen praten, maar dat doen we dus nooit meer. We kunnen ons niet voorstellen dat een kitten verkocht wordt met een afwijking of ziekte zonder dat wij, en/of de dierenarts het zouden hebben gemerkt. We verkopen wel eens een kitten als fokkat, maar of het showsucces heeft kunnen we nooit garanderen. We hebben geregeld kittens die goed te showen zijn, maar als het een mooi kitten is, kunnen we niet er van uitgaan dat het over een jaar nog mooi is. Veel Siamezen zijn met twee jaar al te donker om te showen. Wil iemand een podiumkat, een winnaar, dan zijn ze bij ons verkeerd (mocht ik ze fokken dan houdt ik ze zelf). Dan kunnen ze beter naar een fokker gaan die nu steeds wint en die via een andere fokmethode mooie kittens verkrijgt.

Een kitten kost zeshonderd gulden. In 2012 is de prijs van een kitten tussen de 500 en 600 euro. Daarbij maakt het niet uit of het een mooi of een minder mooi kitten is. Vorig jaar verkochten we nog een kater aan een fokker voor vijfhonderdvijftig gulden. De kosten zijn voor elk dier hetzelfde en aan iedere kat besteden we evenveel zorg aan opvoeding. Waarom zou er dan een prijsverschil moeten zijn. Er zijn wel eens mensen die bellen dat ze een kitten willen zonder stamboom, of ze dan goedkoper zijn (ja nl. f 17,50). Daar doen wij niet aan. Of mensen die zeggen dat het elders goedkoper is. Dan moeten ze het daar gaan halen zeggen we dan altijd.

Als we een heel mooi kitten hebben proberen we het te verkopen aan een fokker die dezelfde gedachten heeft over kattenfokken als wij. Maar ook voor fokkers hanteren we dezelfde prijzen. Er zijn fokkers waarvoor het bittere noodzaak is dat ze naar het geld kijken, anders kunnen ze hun cattery niet betalen. Als wij geld willen verdienen moeten we ophouden met de cattery. We hebben een aparte girorekening waarvan we de kosten van de Cattery mee betalen. We betalen daarvan ook het inschrijfgeld van de shows en de dierenarts. Als we tekort komen (wat regelmatig gebeurt) storten we een ' eigen bijdrage '. We houden de rekening voor poezenuitgaven en -inkomsten gescheiden van onze eigen rekeningen. Als een kitten of een dekking contant betaald wordt storten we het geld op die rekening. Op die manier weet je wat je hobby kost.

Als we wat verkocht hebben zoeken we het kitten na een half tot een jaar weer op. We horen regelmatig dat het de liefste kat is die ze ooit gehad hebben. Meestal interesseert het de mensen niet of het ook een mooie siamees is. Voor wie fok je de katten? Alleen voor de tentoonstelling? Van de zes kittens die we nu hebben blijft er 1, de rest gaat naar liefhebbers. We verkopen ook aan fokkers. Niet aan allemaal. Er zijn mensen aan wie ik geen katertje zou verkopen. Dat ligt aan de manier waarop ze met katten omgaan en met katten fokken. Natuurlijk ben je daar selectief in. Vorig jaar zijn er van de elf kittens drie verkocht aan mensen die er een nest mee willen fokken. Waar ik wat moeite mee heb is het blue tabby point katertje, uit de kater die ik uit Canada heb laten komen, te verkopen als fokkat. Ondanks dat ik weet dat het een mooi katertje is, want dan verkoop ik de concurrent van mezelf. Als het een mooie blauwe of blue point poes is, heb ik de eerste keus nog altijd zelf. Als het een mooie seal point is probeer ik iemand te vinden die er mee wil fokken, dan bepaal ik de kater en vraag ik bijvoorbeeld een nestkeuze. Ze mogen dat nestje op de eigen naam fokken, ik ben niet naamgeil. Ik wil wel graag dat terug hebben wat ik mooi vind. Zoiets is een kwestie van goede afspraken maken. De eerste kat die we uitzetten was een katertje. Dat hebben we netjes op papier laten zetten. De tweede keer ging het gewoon mondeling. Later hebben we ook samen met een andere fokker een kater gekocht. Ook hiervoor hebben we afspraken gemaakt. Maar het blijft een kwestie van vertrouwen. Ik kom mijn afspraken na, ook al moet ik daar een veer voor laten. We proberen om de constructie niet te ingewikkeld te maken. Wij hebben er nog nooit problemen mee gehad, wel pech. We zetten een seal point uit en wilden er graag een wit of een blue point kitten uit terug. Tot nu toe hebben we uit die lijn alleen seal point gekregen. Helaas zijn we ook wel eens bedrogen door collega kattenfokkers. Samen met een fokker hadden we een Canadese kater gekocht en in Nederland een blue tabby poes. Helaas hield de fokker zich niet aan de afspraken en kosten ons dit veel geld. De fokker is gestopt in 2000 met fokken. Eerlijkheid duurt het langst.

top

Entingen en testen

We hebben een fantastische dierenarts. Als het nodig is kunnen we haar altijd bellen. Als er een poes gaat bevallen heeft ze de mobilofoon bij zodat we haar altijd kunnen bereiken. Toen ze hier begon met de kliniek had ze nog niet zoveel ervaring, maar we hebben van elkaar veel geleerd.

Tegenwoordig enten we de kittens als volgt: met 4 1/2 week krijgen de kittens serocat, met 5 en 7 weken dode entstof katten- en niesziekte en met 9 weken levende entstof. De volwassen katten worden jaarlijks ge�nt met (levende) katten- en niesziekteentstof.

Van de chlamydia enting zijn we ondertussen afgestapt. Na enkele jaren kregen we teveel problemen met ent reacties. De dekkater wordt voor alle zekerheid geënt tegen leukemie en FIP. De dierenarts stuurt altijd kaartjes wanneer de volwassen katten ge�nt moeten worden. Vroeger deden we alle drie de testen: Aids, Leukemie en FIP. Tegenwoordig doen we geen FIP meer. Het is uiteindelijk een niet bewezen test, het toont alleen een coronavirus aan, terwijl een verkoudheid ook door een coronavirus veroorzaakt kan worden. We testen onze eigen katten alleen voor FIP als we voor een buitendekking weggaan en de dekkatereigenaar dit verlangt. Toen onze kater frequent bezoek kreeg werd hij elk halfjaar getest, nu ��n keer per jaar. We eisen dezelfde testen van de poezen die hem bezoeken (leukemie en FIV).

Als een kitten ziek wordt terwijl het al een tijd in de cattery is, heeft isoleren geen zin meer. Als het een virusziekte is, is het virus hier allang. De volwassen katten worden daar echt niet meer ziek van, die hebben alles al meegemaakt. zo'n kitten blijft dan gewoon in de groep, eventueel apart in de kooi.

In het begin hebben we wel eens gehad dat kittens ziek werden zo’n twee dagen nadat er fokkers op bezoek geweest waren. Iedere kattenpopulatie heeft toch z'n eigen virussen en die nemen ze mee. Van sommige virussen worden de kleintjes dan ziek.

We besparen nooit op dierenartskosten. Als we naar de dierenarts gaan vragen we om de meest effectieve behandeling, ongeacht wat het kost. Het is onze verantwoording. Wij hebben die dieren op de wereld gezet en dan hebben wij ervoor te zorgen, koste wat het kost, dat ze een kans maken om te overleven. De huiskatten zijn nog nooit ziek geweest. Ze krijgen jaarlijks hun enting.

top

Afwijkingen

Onze eerste tabby point hebben we gekocht uit oude Nederlandse lijnen. Daar kwamen in eerste instantie de oude Siamezenproblemen uit, zoals knikstaart.

Een van de oude Siamezenproblemen is het loensen. Ik geloof de fokkers niet die beweren dat het in hun cattery nooit meer voorkomt. Zelfs al gebruik je ouderdieren die niet loensen, dan heb je nog steeds de kans dat er ooit eens een kitten uitkomt dat wel loenst. Met zo'n dier moet je niet fokken. Zo gaat het ook met knikstaarten. Tegenwoordig komen die echte knikstaarten, met een knik van 90 graden, nauwelijks meer voor. Nu blijft het beperkt tot een knobbeltje in het laatste kootje. Sommige keurmeesters bevoelen de staart zo intensief dat de kat als reactie vanzelf de staart scheef trekt.

Van onze kater heb ik alle afstammelingen gezien. Er zit er een enkeling bij met een - niet levensbedreigende- afwijking. Procentueel is het echter te verwaarlozen.

Begin dit jaar werd er een poesje geboren waar het pootje wat scheef van stond. Toen ze acht dagen oud was verkocht ik het voor tweehonderdvijftig gulden in de veronderstelling dat het blijvend was. Het bleek alleen dubbel te hebben gezeten in de baarmoeder. Na acht weken kon zelfs de dierenarts niet meer zeggen welk pootje het geweest was. Dan gaat dat poesje toch weg voor de afgesproken prijs. Je moet als fokker consequent zijn, dat leeft prettig. Vorig jaar kregen we voor het eerst een kitten met een ruisje op het hart. Die hebben we verkocht met de garantie, dat, wanneer het kitten binnen een jaar zou komen te overlijden, ze een nieuwe zouden krijgen. Na een half jaar was de ruis gelukkig verdwenen, ze was er overheen gegroeid.

We hebben van alles al een keer meegemaakt, knikstaart, open buikje, open gehemelte, hartafwijking. Wanneer wordt het erg? Een open buikje is dodelijk, even als een open gehemelte. Er zijn legio oorzaken voor dergelijke afwijkingen. Het kan in de lijn zitten. Het kan ook een bacteriele of virale oorzaak hebben. Wat je voor jezelf moet weten is hoe vaak het voorkomt en uit welke combinaties. Wij houden zoiets bij. Als het weer voorkomt uit eenzelfde combinatie dan moet je ophouden om die combinatie te maken. Als het een combinatie is waaruit ook winnaars voorkomen is het moeilijk om te zeggen: ik doe dit niet meer. Veel mensen staan er niet bij stil of dit allemaal zo leuk is voor de katten. Stel dat we ooit een kat zouden kopen die duidelijk afwijkingen vererft dan is voor ons de keuze heel gemakkelijk; met die kat wordt niet verder gefokt.

Afwijkingen in het karakter zijn voor ons niet wenselijk, dus zouden we daar ook niet mee verder fokken. Heel af en toe komen er uit een combinatie kittens met karaktertrekjes die ons niet aan staan, dan doen we die combinatie niet meer. Het gebeurt wel eens dat wij de kittens de eerste drie maanden goed gesocialiseerd hebben, maar dat ze naar een liefhebber gaan die er niets meer aan doet. Na een half jaar klagen ze dan dat het beestje zo bang is.

top

Inrichting van het huis

Bij de inrichting van het huis is rekening gehouden met de katten. In het begin hadden we nog planten, nu niet meer. Die zijn in de loop der jaren allemaal gesneuveld, met name door de kittens. De klinken van de deuren staan omhoog. Sommige naar beneden, we hebben zelfs een siamees die raad weet met de omhoogstaande klinken. Er zit een haakje op de kast waar de vuilnisbak in staat. Toen we nog geen inbouwapparatuur hadden, hadden we een haakje op de koelkast en op de diepvries. We hebben meteen voor Novilon gekozen. Dat is gemakkelijk schoon te maken. Het huis is vanaf het begin zodanig ingericht, dat het snel en gemakkelijk schoon te maken is. Tierlantijntjes en zo zetten we niet neer. Voor de ramen hebben we speciale horren gemaakt, gaas om de vliegen tegen te houden, maar tevens cat-proof om de poezen binnen te houden. We hebben een leren bank gekocht. De muren waren eerst wit, maar nu lichtgeel. Met een sproeiende kater in huis moesten we ieder jaar schilderen. Elk jaar hebben we de muren wit geverfd. Dit jaar hebben we ze geel gemaakt en de kater in het katerverblijf geplaatst. De katten klimmen niet in de gordijnen. De kleintjes proberen het wel eens, maar dan pakken we het geweer (plantenspuit) en 'schieten' ze eruit. De kittens leren bij ons meteen dat er dingen zijn die je wel mag, maar ook dingen die je niet mag. Dingen die je wel mag, daar zullen ze nooit wat van merken, dingen die je niet mag, die worden 'beloond' met een douche van de plantenspuit.

De tv. is niet ingebouwd. Sommige poezen sproeien wel eens als ze krols zijn, maar niet daar. Onze ex-kater sproeide wel eens tegen de kast, maar ook niet op de tv. Wel heeft het krols zijn ons al een keer een computer monitor gekost. Helaas was deze niet sproei bestendig.

De katten komen overal, in het hele huis en in de tuin. Behalve op de computerkamer en op het kamertje van Jacqueline. Jacqueline maakt quilten en op haar kamer liggen spelden, stof en dat soort dingen. De aanstaande babykamer hebben we nu ook taboe verklaard.

De tuin is afgezet. Als er geen kleintjes zijn zetten we gewoon de buitendeur open. In het begin was het een wedstrijd, wie is er het slimst, de huiskatten of ik? De huiskatten gaan over de omheining, de Siamezen niet. We hebben nu twee meter gaas recht omhoog, vijftig centimeter horizontaal, netten naar beneden, op twee plaatsen stroomdraad en nog gaan ze er af en toe over. Nu zorgen we er voor dat eerst de kater in de buitenren is. Als de kater buiten is durven de huiskatten niet op de kooi te klimmen. Wat ik zo grappig vindt aan katerverblijven: Neocat heeft een huisvestingsvignet, daar komen ze ��n keer kijken. Bij Felikat kun je het huisvestingsvignet kopen voor vijf gulden. Wil je zo'n beleid voeren dan zou er elke maand controle moeten zijn.

top

Schoonmaken

We stofzuigen elke dag, ooit eens in de twee dagen, de vloer, de stoelen waar de katten op liggen en de krabpaal. De meubels worden elke dag even nat afgenomen. De kussens in de stoelen en de losse hoezen van de mandjes van de krabpaal worden regelmatig gewassen.

top

Voeding

De katten eten Technical, soms Iams, heel af en toe Hills. De droge brokjes staan er de hele dag. De zogende en zwangere poezen krijgen twee keer per dag Whiskas blikvoer. De kleintjes krijgen Whiskas voor kittens, drie keer per dag. Noot: Onze katten eten anno 2012 alleen Royal Canin kattenvoeding. Uit evaring weten we dat de kat het op alleen brokken voeding van dit merk erg goed doet.

Met voeding hebben we al het een en ander meegemaakt. We hadden een oosters blauwe poes die allemaal korstjes achter op de rug kreeg. Toen gaven we Hills en Whiskas. Van de dierenarts kregen we het advies om de poes drie weken lang alleen lamsvlees en rijst te geven. Om een lang verhaal kort te maken; ze bleek allergisch te zijn voor Hills. Daar kwamen we achter door steeds een beetje van dit en dan weer een beetje van dat te geven. Ook onze kater is hier gevoelig voor, hij verdraagt ook minder goed Hills. En we hebben een seal point gehad die allergisch bleek te zijn voor de gelei van blikvoer. Ze eet nu alleen Technical en dat gaat uitstekend.

Het droogvoer kopen we bij een dierenspeciaalzaak in Mierlo die fokkers korting geeft. We halen dan meestal dertig kilo Technical tegelijk. Het blikvoer kopen we in Duitsland, want daar is het goedkoper. Als het daar in de aanbieding is betalen we ongeveer f 1,50 per blik (Whiskas). Dan halen we tien trays tegelijk.

De voederbakjes zijn van roestvrij staal en de schaaltjes voor het natvoer zijn van glas. Deze gaan gewoon de afwas in.

top

Kattenbakken

We hebben zes kattenbakken waarvan er drie beneden en 1 boven staat en elke kater heeft een eigen kattenbak. De katers hebben de voorkeur voor een open bak. We hebben 1 kat die een echte 'randzitter' is. Hij gaat met vier poten op de rand en doet zo de behoefte.

Elke ochtend, voordat we naar het werk gaan, worden de kattenbakken schoon geschept. Zo ook elke avond. Als ik de bakken smerig vindt worden ze verschoond en ontsmet met bleekwater. Niet elke dag, dat is niet nodig. Als korrels gebruiken we Americat van de Witte Molen, deze zijn stofvrij. De kattenbakkorrels laten we per pallet (50 stuks) thuisbezorgen. Dat scheelt een hoop sjouwwerk en is bovendien goedkoper.

top

Toekomst

Als ik zou weten wat ik nu weet en opnieuw zou kunnen beginnen zou ik weer Siamezen en oosters korthaar gaan fokken, weer blauw. Ik zou wel meer op de lijnen (is het genetisch blauw?) en het type letten. Verder zou ik het op dezelfde manier doen, met dezelfde intentie. Wij combineren siamees blauw met oosters blauw en ook met blue tabby. Voor de puristen onder de Siamezenfokkers kan dit niet. Voor hen is een siamees alleen een siamees als er tien generaties (of meer) siamees (24) in voorkomt. Zij beweren dat ze de siamees met oosters korthaar in de lijn herkennen.

Er zijn andere catteries die siamees blue point of oosters blauw fokken. Maar geen is daarin zo doelgericht als wij. Wij hebben liefst alleen blauw. Het beste is om met de concurrerende catteries samen te werken. Dan bereik je gezamenlijk het fokdoel. Als ze niet willen samenwerken en ze fokken mooiere katten dan hebben we daar geen moeite mee. Het betekent in ieder geval dat het goed gaat met de blue point. De ene keer hebben zij misschien de mooiste kat, de andere keer zijn wij het. Zelf ervaren we andere catteries niet als concurrenten. Ik droom van de perfecte blue point, met een hele mooie oorstand, een mooie lange kop, een schitterende dunne veterstaart, hoog op de poten, elegant. Wat ik mooi vind komt overeen met de standaard, maar de standaard is rekbaar. Volgens de standaard zou de kop wigvormig moeten zijn. Ik vind de verhouding in de kop belangrijker.

Het doel is het fokken van lieve, aanhankelijke en gezonde siamezen, die dan ook nog mooi zijn. Wat heb ik aan een winnaar, een siamees die wel mooi is, maar niet gezond, of niet lief? We willen dat de nieuwe eigenaar er veel plezier aan heeft.

top

Naschrift: Dit artikel stamt uit 1997. Ondertussen zijn we verhuist naar Brandevoort een nieuw wijk in Helmond. Ons katerverblijf is in onze nieuwe huis ingebouwd. De architect moest wel eerst even uitgelegd krijgen wat een katerverblijf is. Onze katers hebben dezelfde luxe als wij. Vloerverwarming en altijd een eigen krabpaal. De katers kunnen ook naar buiten toe als we in de tuin zitten houden ze ons gezelschap en zitten zij op hun vensterbank. Onze poezen leven nog steeds met ons gezin in de huiskamer. Ons huis is groot genoeg om ook een kamer in te richten als poezenkamer. Daar worden nu de nesten geboren en blijven de kittens totdat ze groot genoeg zijn om in de groep te leven. Nu bijna 15 jaar later hebben alle katten die in het artikel genoemd zijn ons verlaten. Onze doelstellingen zijn enigszins aangepast. Wij fokken niet allen oosters blauw en siamees maar ook rood en cream. In 2011 hebben we ons eerste nest bi-colour gefokt. Ook het aantal katten is minder geworden. Wij hebben nu 7 poezen en 2 kater. Het maximaal aantal katten dat we houden is nog steeds 10. De katten die we nu hebben staan onder onze katten Nog steeds streven we naar samenwerking op kattengebied met collega fokkers. We hebben niet de illusie dat je alles zelf alleen kunt. Onze Cattery wordt nog steeds begeleidt door Dieren Kliniek Brouwhuis en Dier en Dokter uit Mierlo.

Ons E-mail adres: Calvencade Cats

Created by Klaas van der Heide �1999

Last update:1/1/2012
Contact the Webmaster

Cattery Calvencade Cats

Siamezen en Oosters Kortharen

Helmond, Nederland

Cattery-interview door Annemarie Moolenaar

Hoe het begon

top